meğer ormanda ölüm yokmuş
o el camille’in eliymiş meğer
sandığın gibi kaburga değil
yosun kokulu toprakmış sana şeklini veren
saçların amazonların yağmuruyla yıkanmış meğer
senin için en tekin yer ücra köşeleri dionysos ayinlerinin
duydukça kahkahanı çıldırır koca Hades
düşler kraliçesi anima çıktı tahtına
artık onun boyunduruğunda sabah yıldızı
kiraz ağaçları günebakanlar mor çiçekleri bâkirelerin.
Bil ki dedi Pythia
ormanda ölüm yokmuş.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment